Το διαμέρισμα τελευταίου ορόφου είχε ανεγερθεί το 1995, και διέθετε θερμομόνωση 4cm στο εσωτερικό της τοιχοποιίας κατά τη συνήθη πρακτική εκείνης της εποχής, ενώ τα κουφώματα ήταν συρόμενα αλουμινίου με εμφανή προβλήματα αεροστεγανότητας. Η θέρμανση του διαμερίσματος βασίζονταν στον ενεργοβόρο κεντρικό λέβητα πετρελαίου της οικοδομής.

Με την αναβάθμιση μέσω του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’οίκον ΙΙ» τοποθετήθηκε εξωτερική θερμομόνωση πάχους 8cm σε τοίχους και οροφή, αντικαταστάθηκαν τα κουφώματα με νέα ανοιγόμενα αλουμινίου που φέρουν δίδυμους υαλοπίνακες με πλήρωση κενού από αργό. Με αυτό τον τρόπο ελαχιστοποιήθηκαν οι θερμικές απώλειες του κτιρίου το οποίο πλέον θερμαίνεται με αντλία θερμότητας που εξασφαλίζει σταθερή θερμοκρασία με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος. Τέλος εγκαταστάθηκε και ηλιακός θερμοσίφωνας που αντικαθιστά τον ηλεκτρικό τις περισσότερες ημέρες του χρόνου.

Το διαμέρισμα πριν την αναβάθμιση κατατάσσονταν στην ενεργειακή κατηγορία Ζ και πλέον κατατάσσεται στην κατηγορία Β+. Η υπολογιζόμενη ετήσια εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας ανέρχεται σε 39.585 kWh, όπως υπολογίστηκε με τη χρήση των παραδοχών του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων. Το διαμέρισμα πλέον εκπέμπει 8,7 τόνους λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κάθε έτος. Η απόσβεση της επένδυσης αναμένεται να γίνει σε 5,7 έτη.